Անի Մարտիկյան: Ո՞ր գրքում կուզենայի ապրել

   Տխուր  ու  թախծոտ  երեկո  էր, հիշել  էի  անցյալս:

Դարակիս  վրա  դրված  էր  Հ. Թումանյանի  հեքիաթների  ժողովածուն, վերցնելով գիրքը,  սկսեցի  թերթել այն: Հիշել էի  իմ  երազանքներն  ու  նպատակներս, որոնք, ավա~ղ, այդպես  էլ մնացին անցյալում:
Կուզենայի  հետ բերել  ամեն ինչ, բոլոր նրանց, ովքեր եղել են իմ  կողքին ու  հիմա  չկան: Բայց  գիտեմ, որ կյանքում  ամեն  ինչ  հաղթահարելի է,  միայն  պետք է կարողանաս  հաղթահարել  ամեն  ինչ  ու,  այդ  թվում,  նաև  կարոտը: Կարոտ, ականջին  հաճելի,  սրտին  տհաճ  ու  ցավոտ  հինգ  տառ:
Գիտեմ  նաև, որ,  այս  կյանքում  չկա  մեկը,  որ  ինչ-որ մեկին  չկարոտի: Կուզենայի  ապրել  այն  գրքում, որտեղ  երջանկություն  կա, սեր  ու  բարություն,  որտեղ  կարոտ  բառը  հարաբերա-կան է: Կուզենայի  ապրել  հեքիաթում, հեքիաթի  պես, որտեղ  մարդիկ  բարի  են  ու  ներող,  ինչը, ավաղ,  չեմ  կարող:

Ապրել  այն  հեքիաթում,  որտեղ  հերոսը  ապրում  է  սիրելով ու  հավատացնելով, որ  ամեն  ինչ  լավ  է լինելու: Անցավ 2 տարի,  դարակիս  վրա  դրված  էր  Շիրվանզադեի  պատմվածքների  ժողովածուն: Բացելով  գիրքը` սկսեցի  թերթել  այն, կանգ  առա  իմ  ամենասիրելի  ու  ինձ  համար  չբացահայտված  <<Արտիստ>>-ին:  Կարդալով  պատմվածքը` հասկացել եմ, որ  ոչ  կյանքն  է  խաղ, ոչ  էլ  աշխարհն  է  բեմ: Արտիստ  ծնվում  են,  ոչ  թե  դառնում,  ինչի  վառ  ապացույցը Լևոնն  էր: Կուզենայի  ապրել  արտիստի  կյանքով,  լինել  դերասան,  ապրել  թատ-րոնում:
Սակայն  չէի  ուզենա  ունենալ  նման  դաժան  սեր,  նման  անհույս  ու  միակողմանի  սեր, ինչին  արժանացավ  արտիստը:



ՀՀ Գեղարքունիքի մարզի Ն. Գետաշեն գյուղի №1 միջն. դպրոց.
9-րդ  դասարան.
Մարտիկյան Անի
Նյութը խմբագրված չէ.

հայ գրականություն, ՇԱՐԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ, շիրվանզադե, որ գրքում կուզենայի ապրել,

Rate this posting:

{[['', '']]}

{["Useless", "Boring", "Need more details", "Perfect"]}