Սվետլանա Սարգսյան` Գիրքը, որը սովորեցրեց ինձ ապրել

  «Ով գիրք է սիրում, նա երբեք նվիրված բարեկամի, փրկարար խորհրդատուի, ուրախ ընկերոջ, իսկական մխիթարողի պակաս չի զգա: Կարդալով, մտորելով մարդը կարող է անմեղորեն ուրախացնել իրեն և հաճելի անցկացնել ժամանցն ամեն պահի և ճակատագրի բոլոր պատահականությունների դեպքում»:Մորիս Բարեսսի այս խոսքերն ուղեկցել են ինձ մանուկ հասակից: Մայրս պատմում է, որ 1 տարեկանից սկսած դեն եմ նետել բոլոր խաղալիքները և ձեռքս վերցրել պատկերազարդ գրքեր:Իսկ հետո, երբ դարձել եմ 4 տարեկան, մայրս ինձ գրել և կարդալ է սովորեցրել: Իսկ արդեն 5 տարեկան հասակում կարողացել եմ վարժ կարդալ: Այո՛, հենց 5 տարեկանից սկսած գիրքը դարձավ իմ կյանքի մշտական ուղեկիցը: Ամեն անգամ, երբ ինձ մենակ էի զգում, վերցնում էի ինչ-որ գիրք մեր հարուստ գրադարանից, «ագահորեն» ընթերցում և զգում էի, որ տրամադրությունս բարձրացավ, հոգուս դատարկությունն անհետացավ: Եվ կրկին ու կրկին համոզվում էի Ֆիլիպ Սիդնեյի այն խոսքերի մեջ, թե «երբեք մենակ չէ այն մարդը, ում ուղեկցում է գիրքը, գաղափարը»: Ինչպես Խորխե Լուիս Բորխեսն, այնպես էլ ես, միշտ երևակայել եմ, թե դրախտը մի տեսակ գրադարան կլինի:Միշտ զարմացել եմ, երբ շուրջս տեսել եմ այնպիսի մարդկանց, որոնք չիմանալով, թե ինչպես անցկացնեն ազատ ժամանակը, իրենց համար փնտրում էին ամենախղճուկ զբաղմունքներ և զվարճանքներ: Իսկ ես վերցրել եմ գիրքը և ինքս ինձ ասել՝ միայն սա բավական է ամբողջ կյանքի համար:

    

Այս ամենով հանդերձ, սակայն, ես չէի էլ կարող պատկերացնել, որ գիրքն ի զորու է սովորեցնել ապրել: Չէի էլ պատկերացնի, եթե 4 ամիս առաջ չկարդայի Հրաչյա Մանուկյանի «Փոխիր կյանքդ» գիրքը: Այս գիրքը հաջողության, նպատակասլացության, ինքնազարգացման, ազատության, մարդկային մտածելակերպի և փոխհարաբերությունների մասին է: Կարդալով այն` ես հասկացա, թե ինչ պետք է անեմ, որպեսզի հասնեմ նպատակներիս, ինքնակատարելագործվեմ, կյանքում առաջ շարժվեմ և երջանիկ լինեմ: Ինձ ավելի շատ ոգևորեց այն, որ գրողը հայ է և գիրքը համապատասխանում է Հայաստանի պայմաններին: Գրքում տրված խորհուրդները պարզ էին և հասկանալի:
     Գիրքն ընթերցելուց անցել է 4 ամիս: Փոփոխությունները զգալի են. ես դարձել եմ ավելի նպատակասլաց, ավելի բարի, ներող, համբերատար:Փոխվել է մտածելակերպս, առօրյաս: Հիմա ես ավելի շատ եմ զբաղվում ինքնազարգացմամբ, ձգտում եմ կյանքում անընդհատ առաջ շարժվել և երջանիկ լինել: Այս գիրքն այնպիսի մեծ ազդեցություն թողեց վրաս, որ ես ցանկացա դրա մասին իմ տպավորություններով կիսվել մանկատան սաների հետ (ես վստահ էի, որ այս գիրքը նրանցից շատերի կյանքն էլ կփոխի): Իմ ցանկության մասին հայտնեցի մանկատան տնօրենին և ստացա նրա համաձայնությունը: Եկավ սպասված օրը. ես այցելեցի մանկատուն, ծանոթացա երեխաների հետ: Այնուհետև նրանց ներկայացրեցի Հրաչյա Մանուկյանի «Փոխիր կյանքդ» գիրքը, ընթերցեցի նախօրոք առանձնացված հոդվածները և քննարկեցի դրանք երեխաների հետ: Իսկ վերջում նրանց նվիրեցի այդ գրքի 30 օրինակ (գրքերը տրամադրել էր World Vision բարեգործական կազմակերպությունը):
    Ձեզ կհետաքրքրի` արդյո՞ք նրանք կարդացին այդ գիրքը, թե ոչ: Իհարկե՛ կարդացին: Ես պարբերաբար հետաքրքրվում էի և մեծ եղավ ուրախությունս, երբ ընկերուհուս հորեղբոր կինը, որը նրանց դաստիարակչուհին է, ասաց, որ բոլոր երեխաներն անխտիր կարդացել են գիրքը, շատ տպավորված են և նույնիսկ այդ գիրքն առաջարկել են իրենցից տարիքով ավելի մեծ և ավելի փոքր ընկերներին: Դրանում անձամբ համոզվելու համար այցելեցի մանկատուն, խոսեցի երեխաների հետ և համոզվեցի:

    Ճիշտ օգտագործելով գրքում եղած ինֆորմացիան` նրանք ավելի ճիշտ էին սկսել կազմակերպել իրենց ժամանակը, ավելի շատ էին ընթերցում, սահուն քայլերով գնում էին դեպի իրենց նպատակը: Ես հասե՛լ էի իմ նպատակին, այդ գիրքը նրանց էլ էր սովորեցրել ապրել: «Փոխիր կյանքդ» գրքից առաջ և հետո ես շատ գրքեր եմ կարդացել, սակայն այս գիրքը միակն է, որ սովորեցրեց ինձ ապրել:

Նյութը խմբագրված չէ.

Գիրքը, գիրքը որը սովորեցրեց ինձ ապրել, Մրցույթներ, նյութեր,

Rate this posting:

{[['', '']]}

{["Useless", "Boring", "Need more details", "Perfect"]}